Pinhole-fotografie maakt gebruik van de meest elementaire concepten van een camera. Een lichtdichte doos, een opening en lichtgevoelig materiaal.
Licht wordt door het gaatje geleid om een omgekeerd beeld op het papier of de film aan de andere kant van de camera te projecteren. Bij Pinhole Photography bepaalt de afstand tussen de pinhole en film de beeldhoek. Hoe ondieper de diepte, hoe groter de hoek. De meeste pinholes zijn groothoek, dit is handig omdat een langere brandpuntsafstand het moeilijker zou maken om je afbeelding in te kaderen. De groothoeklens maakt het veel gemakkelijker om je afbeelding in te kaderen, omdat er veel meer van de scène wordt opgenomen. Als beginner kan het gebruik van pinhole een opwindende kennismaking zijn met analoge fotografie, omdat het dit terugbrengt tot de meest elementaire elementen.
Pinhole-fotografie heeft een mysterieus aspect. Door het ontbreken van een zoeker weet je niet precies wat je gaat vastleggen. Een deel van het plezier kan zijn dat er een element van het onbekende is totdat je de ontwikkelde blootstelling ziet. Pinhole-fotografie, hoewel eenvoudig, is iets dat enige aandacht vereist. Er moet tijd worden genomen om na te denken over belichtingen; de beweging in de scène; wat is statisch of bewegend; hoe zal de vervaging eruit zien? Het kan een rustgevend, meditatief proces zijn. Een perfecte manier om het proces van het maken van een afbeelding te vertragen, waarbij u zich alleen concentreert op de belangrijkste stappen.
Reactie plaatsen
Reacties